Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Hunc vos beatum; Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Duo Reges: constructio interrete. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Sed videbimus. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.
Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Rationis enim perfectio est virtus;
Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Itaque his sapiens semper vacabit. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Sed quod proximum fuit non vidit. Istic sum, inquit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.
Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Bork Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Haec dicuntur inconstantissime. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Hoc simile tandem est? Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. An hoc usque quaque, aliter in vita?
