Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Conferam avum tuum Drusum cum C. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Itaque contra est, ac dicitis;
Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Quid enim possumus hoc agere divinius? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Sed ad bona praeterita redeamus. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Quis istud possit, inquit, negare? Quid de Pythagora? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Quis est tam dissimile homini. Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?
Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Quid enim? Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Aliter autem vobis placet. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Haec qui audierit, ut ridere non curet, discedet tamen nihilo firmior ad dolorem ferendum, quam venerat. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;
Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Quonam, inquit, modo?
Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Non potes, nisi retexueris illa. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
