Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu quidem reddes; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Itaque his sapiens semper vacabit. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Duo Reges: constructio interrete. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Cave putes quicquam esse verius. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?
Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quid est igitur, inquit, quod requiras? Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.
Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Dat enim intervalla et relaxat. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
At, si voluptas esset bonum, desideraret. Iam in altera philosophiae parte. Ratio quidem vestra sic cogit. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.
Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Oratio me istius philosophi non offendit; Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
